Na ten wyjazd oczekiwali wszyscy. Pierwszy raz Seniorzy mieli jechać poza granice unii europejskiej, a historie opowiadane o wielogodzinnych oczekiwaniach na granicy z Ukrainą mieli przetestować na  sobie.

Z ośrodka w Krasnobrodzie zaplanowano wyjazd na godzinę 4.00, w związku z tym wstać trzeba było już o 3.00! Nikt nie zaspał, a granicę w Hrebenne przejechaliśmy dość sprawnie i szybko. Już przed godziną 8.00 byliśmy we Lwowie. Ruch na ulicach był ogromny. Wszyscy z zaciekawieniem oglądali ulice i budowle Lwowa. Nasza przewodniczka, pani Beata, z wielką znajomością rzeczy opowiadała o historii miasta, przybliżała nam poszczególne miejsca podając ich  dawne nazwy, jakie miały one w Polsce przed 1939 rokiem.

Najpierw pojechaliśmy na Cmentarz Łyczakowski.

Na cmentarzu Orląt Lwowskich

Przed grobem Marii Konopnickiej

Jest on jedną z najstarszych nekropolii istniejących w Europie do dziś. Powstał w 1786 roku. Dla porównania: Cmentarz  Powązkowski w Warszawie w 1790, Cmentarz na Rossie w Wilnie został oficjalnie otwarty 6 maja 1801 r, Rakowicki w Krakowie i Père-Lachaise w Paryżu w 1803. Cmentarz zajmuje ogromny obszar, bo ok 40 ha. Znajduje się tu ok. 300 tys. mogił, w tym ok. 2 tys. ma formę kamiennych grobowców. Na grobach wzniesiono ok. 500 posągów i płaskorzeźb.

     Oglądaliśmy groby wielu zasłużonych Polaków. Są tam politycy, literaci (Goszczyński, Konopnicka, Bełza), oficerowie i żołnierze Wojska Polskiego, groby powstańców z 1831 i z 1863 roku. Widzieliśmy też groby weteranów insurekcji kościuszkowskiej ( Zaręba, Piórecki). Później byliśmy w części, utworzonej w 1919 roku, gdzie znajduje się Cmentarz Obrońców Lwowa (potocznie zwany „Cmentarzem Orląt Lwowskich”) dla poległych w wojnach z Ukraińcami i bolszewikami w latach 1918-1920. Mieliśmy okazję poznać historię tego miejsca, a także perturbacje z jego ponownym otwarciem. Cmentarz Orląt Lwowskich zrobił na naszych Seniorach  ogromne wrażenie.

Później zwiedzaliśmy zabytki Lwowa. Byliśmy m.in. w  soborze św. Jura, który jest katedralną cerkwią archidiecezji lwowskiej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego. Część Seniorów widziała już cerkwie podczas naszego pobytu w Wilnie, inni mieli okazję widzieć po raz pierwszy, jak wyglądają wnętrza cerkwi i w jaki sposób modlą się tam wierni.

Z zabytków sakralnych widzieliśmy również  jeden z najstarszych kościołów Lwowa, jakim jest  Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie, potocznie nazywana Katedrą Łacińską. Jest to ogromny budynek.  W latach 1999–2000 z okazji wizyty papieża Jana Pawła II wnętrze katedry zostało poddane gruntownej restauracji przez polskich i ukraińskich konserwatorów zabytków. Potem odwiedziliśmy katedrę ormiańską pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Jest to również jeden z najstarszych kościołów Lwowa. W 2001 Ormianie świętowali 1700-lecie przyjęcia chrześcijaństwa. Z tej okazji 25 czerwca katedrę ormiańską we Lwowie odwiedzili papież Jan Paweł II i zwierzchnik Kościoła ormiańskokatolickiego patriarcha Nerses Bedros XIX z Bejrutu. Charakterystycznym elementem architektury wnętrza katedry są arkady o łukach ostrych, perskich i w ośli grzbiet, płaskorzeźbione kamienne ornamenty oraz liczne (ok. 100), ormiańskie krzyżyki wotywne, tzw. chaczkary. Wszystkich intrygowało to wnętrze, jakże inne niż w naszych kościołach, z zaciekawieniem oglądaliśmy inne wyposażenie oraz inną kolorystykę starej katedry.

Również byliśmy  w znanej kaplicy  rodu Boimów, znajdującej się tuż przy katedrze łacińskiej. Służyła ona początkowo za mauzoleum rodu Boimów i mieściła 14 grobowców. Otaczający kaplicę cmentarz został zlikwidowany w XVIII wieku, a kaplica została w centrum miasta. Posiada ona bogato zdobioną fasadę frontową. Wewnątrz ściany i sufit pokryte są różnego rodzaju freskami oraz gęstą dekoracją rzeźbiarską. Wszelkiego rodzaju rzeźb jest tak dużo, że gubiliśmy się przy ich oglądaniu – wrażenie jest niesamowite.

Podobał się Seniorom Stary Rynek z jego zabytkowymi kamienicami. Wszyscy interesowali się , chyba najbardziej znaną, „czarną kamienicą”. Wielu z nas porównywało Starówkę w Wilnie do tego, co widzieliśmy we Lwowie. Ta pierwsza, jest zupełnie inna i bardziej odnowiona od lwowskiej, ale też wszyscy chyba zauważali, że również lwowska starówka ma swój klimat i koloryt związany z dawną Polską. Na Starym Rynku było w tym czasie mnóstwo ludzi, jednak nasi Seniorzy w czerwonych czapeczkach byli wszędzie widoczni z daleka.

Byliśmy też na dawnych Wałach Hetmańskich (obecnie to prospekt Swobody). Tam weszliśmy do budynku opery lwowskiej, gdzie oglądaliśmy wnętrze sali widowiskowej oraz pomieszczenia przyległe.  Wszystko w kolorach złota i czerwieni wyglądało imponująco.  Duża sala widowiskowa, trzy rzędy balkonów dają łącznie ok. 1200 miejsc dla publiczności! Siedzieliśmy na II piętrze balkonów słuchając przewodniczki p. Bety, która opowiadała nam o historii tego miejsca.

Jeden dzień we Lwowie to oczywiście za krótko aby poznać miasto i jego zabytki. Osobiście byliśmy już tam po raz trzeci i za każdym razem odkrywamy coś nowego. Jednak atmosferę dawnego, polskiego miasta nasi Seniorzy mogli odczuć.

Później  jeszcze czas wolny i zakupy w jednym z niewielu dużych sklepów sieci „Arsen” i z pełnymi torbami pojechaliśmy na granicę. Tam niestety mieliśmy okazję przez dłuższy czas (prawie 2,5 godziny!) obserwować pracę służb granicznych, tak ukraińskich jak i polskich. Przed godziną  22.00, pełni wrażeń, wróciliśmy do ośrodka w Krasnobrodzie. Jak podkreślali Seniorzy, jednodniowa wycieczka do Lwowa była bardzo udana.  

Zdj: autorzy