Rok
jubileuszu 50-lecia utworzenia polskiego muzeum w Kołobrzegu znajduje
swoje ukoronowanie w wydanym właśnie albumie pt. 50 lat Muzeum Oręża
Polskiego w służbie historii i kultury.
O
kulisach pracy nad albumem jubileuszowym, opowiedzieli jego autorzy
podczas wieczoru autorskiego, który odbył się w Muzeum 26 listopada
2013r: prof. dr hab. Bogusław Polak, dr Hieronim Kroczyński oraz Paweł
Pawłowski. Uczestnicy spotkania mieli okazję poznać kilka epizodów z
pracy dyrektorów i ich osobiste refleksje na temat pracy w muzeum, oraz
niezwykle sugestywną wypowiedź prof. Polaka – wieloletniego
przewodniczącego Rady Muzeum – dotyczącą roli i znaczenia kołobrzeskiego
Muzeum w dziejach polskiego i europejskiego muzealnictwa. Spotkanie
pozwoliło widzom także na zdobycie pamiątkowej dedykacji od autorów.
Wspomnienia
z pracy w Muzeum Oręża Polskiego, spisane przez jego trzech dyrektorów,
dają czytelnikowi poczucie stabilności w jakże niestabilnych czasach.
Pół wieku działalności w epoce zmian kulturowych, politycznych i
społecznych, powinno dać nam przekonanie o nieustannych i gwałtownych
zmianach także w działalności i misji jednego z największych muzeów na
Pomorzu Zachodnim. W trakcie wędrówki przez 50 lat trwania w
społecznej tkance miasta, widzimy próby oswajania nowej Ojczyzny,
poszukiwanie tożsamości nowych mieszkańców Pomorza i budowanie polskiej
administracji w Kołobrzegu. W realiach Polski Ludowej następuje z jednej
strony wyczekiwane ale i też narzucone politycznie, upamiętnienie
szlaku bojowego 1. Armii Wojska Polskiego, z drugiej - zmierzenie się z
zastanym i „trudnym” dziedzictwem kulturowym. Muzeum staje się
obserwatorem ważnych dla Polski wydarzeń. Na ich tle, istota
działalności i polityka gromadzenia zbiorów pozostają niezmienne od
chwili powołania muzeum w 1963 roku. Pomimo wielu trudności
(administracyjnych i finansowych), muzeum - jako skarbnica narodowych i
lokalnych wartości, jest stabilnym elementem społeczno - kulturowego
krajobrazu, zarówno miasta Kołobrzeg, jak i całego województwa. To
poczucie bezpieczeństwa i wiarygodności jest zagwarantowane w istnieniu
muzeum – jako punktu odniesienia dla widzów poszukujących własnej
tożsamości i wspólnoty. Postępujący egalitaryzm wpływa na kulturotwórczą
i edukacyjną rolę instytucji muzealnej. Dzięki racjonalnym i
nowatorskim działaniom dyrektorów, Muzeum nie jest już niedostępnym i
bezosobowym gmachem, lecz instytucją zaufania społecznego, w której
muzealnicy opatrują komentarzem gromadzone na rzecz pokoleń zbiory.
Publikacja w formie okolicznościowego albumu, zawiera opis trzech wizji
działalności kołobrzeskiego Muzeum, jego trzech dyrektorów, których
łączy nie tylko szacunek do dokonań poprzedników, ale i wspólna praca na
rzecz przyszłości tej znanej w całej Polsce instytucji. Dr Hieronim
Kroczyński i Barbara Zabel, nie tylko mieli tę okazję by przekazać
swojemu następcy doświadczenie i wiedzę o stanie instytucji, ale nadal
aktywnie wspierają Muzeum poprzez aktywną działalność w Towarzystwie
Przyjaciół Muzeum Oręża Polskiego czy w Związku Zawodowym Pracowników
Kultury i Sztuki. Można także śmiało stwierdzić, iż o ile epokę
Kroczyńskiego zdominowała budowa i rozwój kolekcji techniki wojskowej,
Barbara Zabel skupiona była na tworzeniu kolekcji związanej z dziejami
miasta i metrologią, tak Pawłowski kontynuuje idee poprzedników,
rozwijając Muzeum w dużej mierze o wątki ściśle związane z morskim
charakterem miasta: sztandarowym przykładem może być otwarty przy
życzliwej pomocy władz samorządowych, nowy oddział - Kołobrzeski Skansen
Morski. Dwie wystawy główne muzeum tworzone były przy współpracy z
autorytetami w dziedzinie historii wojskowości – prof. dr hab.
Bogusławem Polakiem oraz archeologii – prof. dr hab. Marianem
Rębkowskim, których osobiste opinie na temat kolekcji i zbiorów, są
istotnym elementem niniejszej publikacji.
Wspomnienia
dyrektorów poprzedza krótka historia kołobrzeskiego muzealnictwa,
przed wybuchem II wojny światowej. Polski Kołobrzeg czekał na swoje
muzeum 18 lat. Było to jednak muzeum o całkowicie innym charakterze i
zbiorach. W odniesieniu do okoliczności powołania Muzeum Oręża
Polskiego, dla czytelnika widoczna będzie analogia do przedwojennej
historii muzealnictwa. W tym wypadku, także z inicjatywy regionalistów i
społeczników, w 1963 roku udaje się utworzyć w Kołobrzegu, mieście -
symbolu, pierwszą polską placówkę muzealną. Dzięki profesjonalnej i
twórczej pracy kołobrzeskich muzealników, posiadamy obecnie największą
kolekcję militariów na Pomorzu o randze międzynarodowej. Unikatowe
zabytki świadczące o bogatej historii miasta, pochodzą z badań,
prowadzonych w Kołobrzegu przez nestora polskiej archeologii prof. Lecha
Leciejewicza, kontynuowanych przez Polską Akademię Nauk z prof.
Marianem Rębkowskim na czele. Do zbiorów Muzeum należy także jedna z
bogatszych i cenniejszych kolekcji miar i wag. Działania z zakresu
edukacji i upowszechniania zbiorów, wypracowana marka instytucji,
potwierdza, iż Muzeum Oręża Polskiego staje się ważnym elementem
promocyjnym miasta -uzdrowiska, obejmując swoim zasięgiem całe Pomorze.
Autorzy
celowo zrezygnowali z analitycznego i ilościowego opisu, jakie wytrawny
badacz znajdzie w corocznych sprawozdaniach z działalności muzeum,
skupiając uwagę czytelnika na osobistych wspomnieniach, ważniejszych
wydarzeniach, ludziach mających wpływ na działalność muzeum, pracy
naukowej i gromadzeniu kolekcji, świadczących o roli i znaczeniu
kołobrzeskiego muzeum w sferze kultury polskiej oraz europejskiej.
Odnajdziemy tu odniesienia do lokalnej elity kulturalnej i społecznej, a
także do ważnych postaci i autorytetów, które przez lata
wpływały na narrację i sposoby upowszechniania dziedzictwa kulturowego.
Wspomnienia opisują te chwile, które warto wspominać.
Czytelnicy
odnajdą w publikacji także kalendarium najważniejszych wydarzeń,
indeksy wystaw czasowych, wydanych publikacji, oraz kadencje Rady
Muzealnej. Oprawę graficzną albumu stanowią kolorowe fotografie
najbardziej reprezentatywnych muzealiów z kolekcji muzeum, wykonane
przez uznanego artystę fotografika Roberta Gauera. Ich wybór do sesji
fotograficznej nie był łatwy, gdyż kolekcja obejmuje blisko 18 tysięcy
muzealiów.
Nad
całością formy graficznej wydawnictwa i korektami czuwali pracownicy
Wydawnictwa Kamera. Czytelny układ oraz wysokiej klasy projekt graficzny
wydawnictwa jest zasługą Dariusza Jakubowskiego, który od wielu lat
współpracuje z kołobrzeskim muzeum, a jego prace możemy podziwiać m.in. w
ostatniej publikacji muzealnej: H. Kroczyńskiego „Polskie Tradycje
Morskie 967-1945”[2012r].
Album
„50 lat Muzeum Oręża Polskiego w służbie historii i kultury” jest pracą
zbiorową komitetu redakcyjnego, a także pracowników Muzeum: Barbary
Skomiał, Radosława Horanina i Anetty Bolechowskiej, które w całość
zebrała sekretarz redakcji Malwina Markiewicz. Prace nad publikacją
rozpoczęły się już w listopadzie 2012 r. i trwały blisko rok.
Wydawnictwo powstało dzięki wsparciu finansowemu Województwa Zachodniopomorskiego oraz Gminy Miasto Kołobrzeg.
zdjęcia: Radosław Horanin
|