Szkoła w Gorawinie, historia po 1945r.

Będzie to cały cykl artykułów o powojennej historii szkoły w Gorawinie, dlatego też kolejne pozycje będą numerowane, aby łatwiej je ze sobą połączyć w odpowiedniej kolejności. Czasy szkolne zawsze wspomina się z sentymentem. Czasami warto spojrzeć w przeszłość i przypomnieć swoich dawnych przyjaciół z ławki szkolnej. W kolejnych artykułach opisujących poszczególne roczniki, będziemy publikowali również fotografie z dawnych lat. W swoim opracowaniu korzystamy z kronik szkolnych oraz innych dostępnych materiałów jak wspomnienia , dostarczone nam zdjęcia itp. Jeżeli Państwo dysponujecie takimi materiałami z dawnych lat, prosimy o ich udostępnienie celem publikacji w naszym portalu.

Wojna się skończyła, 4 marca 1945 roku do Gorawina wjechały, od strony Rymania, czołgi rosyjskie. Stopniowo też napływali do miejscowości polscy osadnicy. Budynek szkoły zbudowany w latach 1929-1930, znajdujący się w centrum miejscowości był opuszczony. Niemiecki nauczyciel szkoły, Mielke, wyprowadził swoją rodzinę do ogrodu i tam zastrzelił żonę oraz pięcioro dzieci, na końcu strzelił do siebie. Jakiś czas ciała zastrzelonych leżały w ogrodzie, aż rosyjski komendant kazał je tam pochować. Wiele osób, uczących się później w szkole na pewno pamięta grób znajdujący się pod jabłonką w szkolnym ogrodzie.

Lata 1946-1950

            Już pod koniec 1945 roku w Gorawinie było ok. 20 dzieci polskich osadników. Władze podjęły decyzję o uruchomieniu szkoły, której otwarcie nastąpiło w dniu 8 stycznia 1946 roku. Pierwszym kierownikiem szkoły i zarazem jedynym nauczycielem był Wacław Kołodziejski. Budynek szkolny był w tym czasie zdewastowany, instalacja i urządzenia centralnego ogrzewania były zniszczone, dach budynku wymagał kapitalnego remontu, inwentarz szkolny za wyjątkiem kilku ławek wymagał naprawy i odnowienia.  Wielu nowych uczniów szkoły było w różnym wieku, między innymi ze względu na przerwę jak nastąpiła w ich nauczaniu w okresie wojny. Już w następnym roku, w sierpniu 1947, do szkoły zapisało się 75 uczniów. Należy zaznaczyć, że do szkoły uczęszczali również uczniowie z rodzin niemieckich, które pozostały w naszej miejscowości.

Kl.V, rok szkolny 1947/1948

Wskutek wzrostu liczby dzieci, stopień organizacyjny szkoły został podniesiony do 2 nauczycieli, którzy realizowali program szkolny w 5 klasach. Kierownikiem szkoły nadal pozostawał Wacław Kołodziejski, a jako drugi nauczyciel została zaangażowana   jego żona Emilia Kołodziejska.

            W roku szkolnym 1949/1950, w szkole nastąpiły kolejne zmiany. Dotychczasowi nauczyciele, małżeństwo Kołodziejskich przeniosło się do innej miejscowości. Na ich miejsce kierownictwo szkoły obejmuje Marian Czuryło, a nauczycielką zostaje Janina Klepuszewska.  Na dzień 1 września 1949 roku do szkoły było zapisanych 99 uczniów. Stopień organizacyjny szkoły został podniesiony do szkoły    6 –klasowej. Nauczanie odbywa się na dwie zmiany w klasach łączonych tj: III-IV, V-VI, a czasie drugiej zmiany I-II.

            Rejon szkolny to miejscowości Gorawino, Jarkowo (dzieci powyżej IV klasy), część Drozdowa i część Białokur. Najdalsza odległość do szkoły wynosiła 4,5 km.

            Już w kwietniu 1950 roku, kierownikiem szkoły został Artur Notz. Od początku zaczął zabiegać o fundusze na przeprowadzenie kapitalnego remontu budynku szkoły.