Lata 1950 – 1956

1 września 1951 rok był obchodzony bardzo uroczyście. Uczniowie i rodzice przybyli na tą uroczystość wysłuchali radiowego wystąpienia ministra oświaty oraz wystąpienia kierownika szkoły Artura Notza. Od tego roku szkolnego, w szkole było już trzech wykwalifikowanych nauczycieli. Do Artura Notza i Janiny Klepuszewskiej dołączyła Teresa Notz. Ileż to kolejnych pokoleń uczyli wymienieni nauczyciele, a jakie legendy do dnia dzisiejszego są o nich opowiadane… Czy pamiętamy jeszcze naszych nauczycieli?

 

Artur Notz

    

Teresa Notz

                     Liczba dzieci w szkole przekroczyła po raz pierwszy 100 uczniów! Nauka nadal odbywała się w klasach łączonych.  Pamiętajmy też,  jaki to był okres w rozwoju naszego państwa. Kilka lat wcześniej zakończyła się II wojna światowa. Do naszej miejscowości przybywali wciąż nowi osadnicy. Niemcy, poprzedni mieszkańcy miejscowości w większości już wyjechali, albo też szykowali się do wyjazdu – pozostali nieliczni. Był to okres odbudowy państwa polskiego z szerzącym się niestety, widmem stalinizmu.  Wpływ działań partii widoczny był również w wytycznych, jakie otrzymywały szkoły i wszelkie inne instytucje państwowe. W szkole wisiały też portrety przywódców państwowych i partyjnych, a wszelkie działania szkoły były podpierane ideologią.

                      27 stycznia 1951 roku odbyło się w szkole zebranie mieszkańców naszej miejscowości, również dzieci szkolnych. Kierownik szkoły wygłosił przemówienie, z którego wszyscy mogli się dowiedzieć, że w tym dniu doszło do podpisania układu miedzy rządem Polski Ludowej a rządem Niemieckiej Republiki Demokratycznej w sprawie nie naruszalności granic na Odrze i Nysie. Było to doniosłe wydarzenie, ponieważ w jakiś sposób odpowiadało na wiele pytań miejscowej ludności o trwałość polskości na Ziemiach Odzyskanych. Wiemy też, że jednak przez wiele następnych lat głosy wątpiące również były.

 

Janina Klepuszewska

  

                     Nowy rok szkolny 1951/1952 rozpoczęto ze 105 uczniami w szkole. Dalej realizowano program dla szkoły sześcioklasowej, a nauka odbywała się , tak jak w roku poprzednim w klasach łączonych.

            Dużym przedsięwzięciem w szkole był kapitalny remont prowadzony przez cały 1952 rok.

Jednym z większych wydarzeń, był wyjazd uczniów na centralne uroczystości Święta Ludowego z powiatu Kołobrzeg, które odbywały się w Charzynie. Wyjazd odbywał się ciągnikiem z przyczepą, na której zamontowano ławki. Przed wyjazdem kierownik szkoły sprawdzał osobiście jak jest przygotowana przyczepa do przewozu uczniów.  Dzieci ze szkoły w Gorawinie wystąpiła z programem artystycznym, który spotkał się z dużym aplauzem zgromadzonych. Na zakończenie uroczystości była zabawa ludowa z atrakcjami dla dzieci. Były lody i inne słodycze.

W rok szkolny 1952/1953 szkoła dalej wchodziła z ogromnym remontem. Położono nowy dach na budynku szkoły, wybudowano nowe kosze ściekowe, wstawiono nowy piec centralnego ogrzewania, wyremontowano całą instalację co. Łączny koszt remontu wyniósł 27 tys. Złotych z budżetu Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Wydziału Oświaty w Koszalinie. Swoją drogą jak kiepsko musieli zbudować szkołę w 1930 roku poprzedni jej budowniczowie, kiedy po 20 latach trzeba było wymieniać cały dach.

Rok szkolny 1953/1954 został rozpoczęty w tym samym składzie nauczycieli. Liczba uczniów spadła do 62 ! Odeszli uczniowie z Białokur i Drozdowa. Dużym wydarzeniem była celebracja wszelkich rocznic. Tak było i tym razem, z okazji 36 rocznicy Wielkiej Rewolucji Październikowej, starsza młodzież szkoły udała się w dniu 5 listopada  na uroczyście obchodzoną akademię gminną w Siemyślu (pamiętajmy, że Gorawino w tym czasie podlegało pod gminę w Siemyślu), gdzie uczniowie z Siemyśla i Gorawina przedstawili program artystyczny. Następnego dnia z kolei podobne uroczystości były organizowane prze pracowników Zespołu PGR oraz szkołę Podstawową w Gorawinie.

1953 r, szkoła po remoncie

 

            Od 1 września 1954 roku stopień organizacyjny szkoły został podniesiony do szkoły 7-klasowej. Liczba dzieci wynosiła wtedy 69, a w szkole nadal uczyło troje nauczycieli.

W 1954 roku nadal prowadzono dalszy remont szkoły. Wyremontowano pomieszczenia klasowe, naprawiono instalację elektryczną oraz wykonano remont zabudowań gospodarczych. Koszty remontu zostały pokryte z budżetu Gminnej Rady Narodowej w Siemyślu.

W roku szkolnym 1955/1956 liczba dzieci wzrosła i wynosiła 75. Po raz pierwszy zorganizowano w szkole drużynę harcerską liczącą 32 członków. Opiekunką harcerzy została nauczycielka Teresa Notz. Drużyna ta wykazywała dużą aktywność w zakresie wykonywania prac społeczno-użytecznych. Opiekowano się  osobami starszymi, udzielając im pomocy w wykonywaniu różnych prac. Z okazji 10-lecia powstania Polski Ludowej cała drużyna  pracowała nad estetycznym wyglądem całego środowiska wiejskiego. Miedzy innymi harcerze naprawiali płoty przy własnych domach oraz sąsiadów i pielęgnowali ogródki kwiatowe. W czasie akcji „Zbieramy złom” zebrano i sprzedano około 6 ton złomu. Za zarobione pieniądze drużyna kupiła nowe flagi dla szkoły, sprzęt sportowy oraz umundurowanie dla wszystkich harcerzy.  W dniu 29 stycznia 1956 r. drużyna  złożyła uroczyste przyrzeczenie harcerskie, a w dniu 3 czerwca harcerze brali udział w uroczystym zlocie w Kołobrzegu.

Poszukujemy informacji o pierwszych latach szkoły w Gorawinie, relacji z wydarzeń oraz zdjęć z tego okresu celem opublikowania na stronach portalu internetowego gorawino.net . Jeśli masz ciekawe zdjęcia z czasów szkolnych, ale z lat późniejszych i chcesz aby były one zamieszczone w kolejnych artykułach opisujących szkołę w Gorawinie, napisz do nas.