Poszukiwanie historii

Biorąc za przykład opisanie grodziska w Rymaniu , postanowiłem również odszukać stare ruiny zamku "Manteuffelburg" w okolicach Starnina. Sam fakt istnienia kiedyś zamku na tym terenie jest bardzo ciekawy, jednak niewiele osób o tym wie. Jak słyszałem określano to miejsce kiedyś jako "zamek diabła". Być może brało się to od nazwiska wlaściciela, bo "Teuffel" po niemiecku znaczy diabeł.

Po dojściu do rzeki od strony starnińskiego  jeziora napotkałem na poważną przeszkodę w  postaci zrujnowanego drewnianego mostu.  Ostatni raz przechodziłem przezeń jakieś 10 lat temu i nie miałem pojęcia, że jego czas już przeminął.

Wśród tych drzew są ruiny zamku.

       Niestety,  musiałem przebyć rzekę w innym miejscu, przy czym nadłożyłem jakieś 3 kilometry drogi. Ale przynajmniej przy starym moście dostrzegłem zarys miejsca w którym znajdowały się ruiny. Od strony technicznej przygotowałem się zupełnie amatorsko do drogi i  uzbrojony w aparat, w psa (na wypadek obrony przed innymi psami) oraz w buty które topiły mi się  kilka razy, ale pełen zapału, wędrowałem tak przez kilka godzin.

Droga do zamku - zniszczony mostek.

 Poważniejsze kłopoty pojawiły się,  kiedy chciałem skrócić sobie drogę w kilku miejscach. Najpierw moją nogę wessało  błoto, potem kolejne mokradła wciągały mnie jeszcze kilkakrotnie na kilkanaście centymetrów. Niezniechęcony tym dotarłem wreszcie na miejsce.
         Niestety miejsce to wyglądało gorzej niż przewidywałem. Niemal nie można
było dostrzec żadnych śladów  iż  wznosił się tutaj przed wiekami duży zamek.

         Podstawa domniemanego zamku miała jakieś 60 x 30 metrów, i w najwyższych miejscach wznosiła się
na jakieś  5 metrów w górę od gruntu. Owo wzniesienie jest pozarastane drzewami, niektóre mają po kilkadziesiąt lat. Równie skutecznie, co drzewa, pozostałości kamieni, z których był zbudowany zamek, skrywa ziemia. Natomiast owe porozrzucane kamienie, z których największy odkryty przeze mnie miał ok.120x80 cm (jego reszta, nieocenionej wysokości, tkwiła w wodzie i ziemi) wskazywały na istnienie dużej budowli.

Wzniesienie , na którym znajdował się zamek.

 Ruiny są otoczone nieznacznie widocznym podwójnym wgłębieniem o szerokości ok.30-50 metrów. Pierwsze szersze wgłębienie, patrząc od strony zewnętrznej mogło stanowić  zarys fosy, natomiast wewnętrzne mogło
kiedyś stanowić dodatkową zaporę wodną bądź  może trakt wokół murów
zamku. Kolejną naturalną zaporą była rzeka. Nie jest ona ani szeroka (ok. 7-10 metrów), ani zbyt głęboka, ale na pewno nieco spowalniała ewentualny atak na twierdzę od strony wschodniej. Tak, więc mury zamku patrząc z góry miały kształt prostokąta, bądź owalu. Ledwie można dostrzec
nieco tylko wyższe od podstawy, małe wzniesienia. Mogłyby to być wieżyczki albo np. wzmocnienia murów. Z dłuższych stron widać po jakieś 5-6 sztuk, krótsze boki zawierają po ok.4-5 wzniesień. W centrum tego placu widać kolejne wzniesienie, jest ich jeszcze kilka wewnątrz. W różnych częściach budowli widać nieco kamieni porozrzucanych nieregularnie.

Głaz leżący obok ruin zamku.

Teraz zamek "Manteuffelburg" okryty jest mgłą tajemnicy, która skrywa jego wielowiekowe istnienie. Warto by było bliżej poznać jego historię. Sięga ona wczesnego średniowiecza, a tak mało o nim wiemy.

Relacja i zdjęcia : Konrad Okulicz-Kozaryn

Zdjęcia w "galerii foto"

Apel!!!:

Szukamy informacji o zamkach i pałacu w Starninie, starych zdjęć, zdjęć powojennych, relacji osób, które brały udział w rozbieraniu wysadzonego pałacu w Starninie. Prosimy o informacje na adres mailowy Ten adres email jest ukrywany przed spamerami, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce, by go zobaczyć .