Grainville, Mont Saint Michel, Lourdes,

 Saint Jean De Luz, La Salette

To nie była zwykła wycieczka zagraniczna. To była duża wyprawa, która trwała prawie 16 dni! Nie była to też pielgrzymka, chociaż mieliśmy okazję być w kilku bardzo znanych miejscach odwiedzanych przez pielgrzymów jak Lourdes, Santiago de Compostela, Fatima czy La Salette. Przejechaliśmy łącznie ok. 8 000 kilometrów! I seniorzy to wytrzymali w doskonałej kondycji, a były wśród nas osoby chodzące z laskami. Ale po kolei. Całość wyjazdu składała się z niejako pięciu odcinków:

–        Francja ( Grainville, Mont Saint Michel, Lourdes, Saint Jean De Luz),

–        Hiszpania (Santiago de Compostela)

–        Portugalia ( Fatima, Obidos, Nazare, Lizbona),

–        Hiszpania ( Toledo, Lloret de Mar, Barcelona),

–        Francja ( La Salette).

\W kolejnych artykułach opowiem , gdzie byliśmy i co widzieliśmy w poszczególnych państwach.

1.                Francja

Wyjazd nastąpił w godzinach wieczornych z Rymania. Pierwszy odcinek był bardzo dłuuuugi, ponieważ wynosił ok 1600 km. Do hotelu we Francji dojechaliśmy w godzinach wieczornych następnego dnia. Jechaliśmy przez Niemcy oraz Belgię. Pilot wycieczki, p. Ewa opowiadała nam o wielu mijanych miejscowościach. Widzieliśmy np. Ren, największą rzekę spławną w Europie i tam mogliśmy zobaczyć, w jaki sposób susza panująca na całym kontynencie wpłynęła na tak dużą rzekę. Skutki suszy były bardziej widoczne w Hiszpanii oraz w Portugalii.

Następnego dnia rano, po skromnym, francuskim śniadaniu pojechaliśmy do miejscowości Grainville-Langannerie, gdzie znajduje się największy Polski Cmentarz Wojenny we Francji. Znajduje się tam 696 grobów naszych żołnierzy, którzy zginęli podczas II wojny światowej. Spoczywają tam głównie polegli żołnierze I Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Cmentarz został otwarty w październiku 1946 roku. W centralnym miejscu nekropolii znajduje się duży pomnik w kształcie litery V (odsłonięty w sierpniu 1954 roku), na szczycie którego umieszczono dużą, stylizowaną rzeźbę polskiego orła z aluminium. Cmentarzem opiekuje się bezpośrednio rząd francuski, jest on bardzo zadbany i panuje na nim niebywały wręcz porządek. Uczciliśmy polskich żołnierzy złożeniem wieńca z biało-czerwonych kwiatów oraz odśpiewaliśmy Mazurka Dąbrowskiego. Było bardzo podniośle i uroczyście.

Później pojechaliśmy do miejscowości Mont -Saint-Michel. Zwiedzaliśmy tam Opactwo św. Michała Archanioła na Mont Saint-Michel – były męski klasztor benedyktyński na wzgórzu Mont Saint-Michel, ufundowany w 966 roku, na terenie istniejącego od 709 roku sanktuarium św. Michała Archanioła, zamknięty podczas Rewolucji Francuskiej w 1791 roku, a następnie reaktywowany w 1966 roku. W czasie wojny stuletniej opactwo zostało opasane nowym pierścieniem murów obronnych, teraz obejmujących także miasteczko. Anglicy próbowali je kilkakrotnie zdobywać, ale bezskutecznie. Pamiątką po jednym ze szturmów są dwie machiny oblężnicze pozostawione pod murami Mont Saint-Michel. Dawny klasztor wygląda wspaniale i wręcz magicznie. Ogromne, średniowieczne umocnienia sprawiają niesamowite wrażenie. Klasztor położony jest na skalistej, stożkowatej wysepce połączonej ze stałym lądem groblą. Ciekawostką miejscowości położonej przy klasztorze były dekoracyjne krowy malowane przeróżnymi kolorami, których nie omieszkałem sfotografować.

Następnego dnia jechaliśmy już do Lourdes.  Odwiedziliśmy tam Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes – ośrodek pielgrzymkowy poświęcony Matce Bożej z Lourdes, znajdujący się w południowo-zachodniej Francji u podnóża Pirenejów.

 Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes jest światowym centrum pielgrzymek. Co roku odwiedza je 6 milionów pielgrzymów, w tym 100 000 wolontariuszy i 80 000 chorych!

Nie będę opisywał tu historii objawień, ponieważ jest ona powszechnie znana. Jednak kilka słow na ten temat należy przytoczyć. Począwszy od 11 lutego do 16 lipca 1858 14-letnia wiejska dziewczyna Bernadette Soubirous doświadczyła osiemnastu objawień Pięknej Pani. Jej postać ubrana była w białą suknię i biały płaszcz okrywający głowę, przepasana w pasie niebieską szarfą, na stopach znajdowały się żółte róże i w tym samym co róże kolorze był jej różaniec zawieszony na ręce. Obecnie na terenie sanktuarium znajduje się szereg budowli sakralnych. Mieliśmy okazję je zobaczyć i w nich przebywać. Najważniejsze to: Krypta, Bazylika Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Bazylika Różańcowa, Bazylika św. Piusa X, Kościół św. Bernadetty, Kaplica Pojednania, Kaplica św. Józefa, Grota Massabielle (w miejscowym narzeczu: stara skała).

 Od Wielkanocy aż do października w pobliżu groty Massabielle odbywają się codziennie dwie procesje: Procesja Eucharystyczna i Procesja z pochodniami. My uczestniczyliśmy w procesji z pochodniami. Na czele procesji niesiona jest kopia figury Matki Bożej z Lourdes. Wielu uczestników niesie w rękach świece osłonięte lampionami. Głównym elementem procesji jest odmawianie różańca, zwykle w różnych językach. Finałowe błogosławieństwo jest po łacinie, po czym następuje wezwanie do pielgrzymów do przekazania sobie znaku pokoju. Symbolem pobytu w Lourdes jest pobranie wody z cudownego źródła. Woda ze źródła została poddana chemicznej analizie przez niezależne laboratoria w 1858 i 1859. Nie odkryto w niej szczególnych, leczniczych właściwości z medycznego punktu widzenia. Pomimo tego jest ona traktowana przez przybywających do Lourdes pielgrzymów jako symbol pobożności. Wszędzie można kupić mniejsze czy większe butelki, w których pielgrzymi zabierają wodę.

Następnego dnia rano pojechaliśmy jeszcze na terenie Francji, do miejscowości Sant Jean de Luz, która znajduje się na brzegu oceanu atlantyckiego i od lat jest bardzo znanym kurortem wypoczynkowym. Pogoda nam dopisywała. Kilka osób z naszej wycieczki nawet się wykąpała. Było wiele zabawy i śmiechu.

Kolejnymi etapami naszego wyjazdu był pobyt w Hiszpanii oraz Portugalii opisany w oddzielnych artykułach. Dopiero podczas powrotu do Polski, ponownie wjechaliśmy do Francji, gdzie we francuskich Alpach odwiedziliśmy  La Salette – sanktuarium związane z objawieniem Matki Bożej z 1846 roku, znajdujące się w miejscowości La Salette-Fallavaux. Ciekawostką tego miejsca  jest to, że znajduje się ono na wysokości 1800 m npm! Wjeżdżaliśmy tam autokarem. Nasi wycieczkowicze orzekli, że było dużo gorzej niż wjazd na wzgórze Monte Cassino we Włoszech. Wąska droga, bardzo ostre zakręty, głębokie przepaście u wielu osób powodowały  obawy. Niektórzy przykrywali głowy kocami, inni jechali z zamkniętymi oczami lub zakrywali twarze rękami. Nasi kierowcy mają jednak ogromną wprawę i umiejętności. Wszędzie wozili nas bez żadnych wpadek.

W La Salette znajduje się klasztor wraz z domem pielgrzymkowym. Matka Boża miała ukazać się tu jeden jedyny raz 19 września 1846 roku dwojgu pastuszkom: 15-letniej Melanii Calvat i 11-letniemu Maksyminowi Giraud na górze wznoszącej się nad La Salette.Według relacji dzieci była to kobieta niezwykłej piękności siedząca wewnątrz jasnej kuli. Początkowo miała zakrytą dłońmi twarz, a łokcie oparła na kolanach i płakała. Na jej piersiach widniał krzyż z Jezusem Chrystusem z zawieszonymi na nim narzędziami męki: młotkiem i obcęgami. Objawienie Maryi miało na celu obudzić wiernych, zburzyć obojętność, pewność siebie i doprowadzić do oparcia życia na Jezusie Chrystusie.

Również w tym miejscu byliśmy na procesji wieczornej , a rano na mszy świętej odprawionej w języku polskim dla naszej grupy. Piszący te słowa z satysfakcją może poinformować, że podczas tej mszy wygłosił Słowo Boże. To już był ostatni punkt naszej dwutygodniowej wędrówki. Rano, po bardzo delikatnym śniadaniu  ( o czym wcześniej nas przestrzegano) jechaliśmy przez Francję w kierunku do Polski.

Wkrótce następny artykuł: Portugalia

Zdj: Tadeusz Dach