Następnie pojechaliśmy do Opola. W planach było odwiedzenie Muzeum Polskiej Piosenki oraz amfiteatr opolski znany z corocznych festiwli polskiej piosenki. Ekspozycja muzeum przedstawia w zarysie historię polskiej piosenki od lat 20. ubiegłego wieku do czasów współczesnych. Rolę odtwarzacza multimedialnego pełnią tu dwie muzyczne ściany, na których umieszczone są monitory dotykowe wyświetlające teledyski, fragmenty koncertów, programów telewizyjnych, reportaży i wywiadów z artystami. Każdy zwiedzający otrzymuje zestaw: audioprzewodnik i komfortowe słuchawki, co pozwala mu indywidualnie zwiedzać wystawę i słuchać wybranych piosenek tak długo, ile chce. I tak chodzliśmy w tych słuchawkach. Ciekawie było posłuchać piosenek sprzed lat. Później jednak bardziej zainteresowaliśmy się miejscem, gdzie można było przebierać się w różne stroje w sposób elektroniczny i to była zabawa, szczególnie dla naszych pań. Następnie próbowaliśmy wejść do amfiteatru opolskiego. Niestety, ze względu na odbywające się tam próby techniczne nie wpuszczono nas.  Trochę niezadowoleni poszliśmy oglądać słynną Wieżę Piastowską. Później spacerem przeszliśmy przez Stare Miasto z Wyspą Pasieką oraz Most Zamkowy, dalej przez Most Katedralny doszliśmy do rynku. Ładne stare kamienice niestety, otoczone są wszędzie parasolami i nawet trudno jest zrobić dobre zdjęcie. W końcu zmęczeni, dotarliśmy do hotelu „Szara willa”. Obiadokalacja, trochę odpoczynku i chyba wszyscy poszli wcześniej spać. Trzeba przyznać, że pokoje w hotelu były bardzo wygodne.

Rano pobudka i po śniadaniu wyjazd do Mosznej. Tam zwiedzaliśmy bardzo ciekawy pałac. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z połowy XIX wieku. Na wskutek pożaru, w 1896został on zniszczony, a po przebudowie w stylu neorenesansowym posiadał  365 pomieszczeń i 99 wież i wieżyczek. Obecny widok jest imponujący. Obok pałacu znajduje się 100 hektarowy park.

Kolejnym miejscem, które odwiedziliśmy było sanktuarium na górze św. Anny. Pierwsza oficjalna wzmianka o kościele na szczycie Chełmskim pochodzi z 1516 r. W 1634 kościół św. Anny miał już drewnianą figurką-relikwiarzem św. Anny Samotrzeć. Właściwie nikt nie wie, skąd się wziął ten posążek. Znawcy sztuki powstanie posążku datują na połowę XV stulecia. W 1980 r. kościół na Górze św. Anny został wyniesiony przez papieża Jana Pawła II do godności Bazyliki Mniejszej.

Jadąc na kolejny nocleg do Ostrowa Wielkopolskiego, odwiedziliśmy Pałac myśliwski książąt Radziwiłłów w Antoninie. Zbudowany on został w latach 1822–1824 dla księcia Antoniego Radziwiłła. Pałac jest drewniany, całe wnętrze korpusu głównego zajmuje wielka, trójkondygnacyjna sala o ozdobnym stropie, wsparta na filarze mieszczącym przewody kominowe z kominków, przyozdobiona trofeami myśliwskimi. Właśnie te trofea myśliwskie ( głównie poroża jeleni) sprawiały niesamowity widok w wystroju sali. Jest tam też salka, w której koncertował Fryderyk Chopin.

W parku, na ławeczce pod piękną lipą, ulokowały się nasze panie Zosie i było ich aż pięć!

Po dniu pełnym wrażeń dotarliśmy w końcu do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie mieliśmy ostatni nocleg w hotelu „Borowianka”.

Następnego dnia , rano pojechaliśmy do miejscowości Russowo. Tam znajduje się dworek znakomitej polskiej pisarki Marii Dąbrowskiej. Mieliśmy okazję posłuchać i zobaczyć, jak autorka „Nocy i dni” żyła i mieszkała. Znany film oparty został na wspomnieniach, właśnie z Russowa, a my mogliśmy oglądać zrekonstruowane chaty, słynne stawy i park.

Ostatnim etapem nasze wędrówki był zamek w Gołuchowie. Zamek w Gołuchowie – pierwotnie wczesnorenesansowa murowana budowla o charakterze obronnym, kilkukondygnacyjna, na planie prostokąta, z basztami w każdym z narożników, która została wzniesiona w latach 1550–1560 dla Rafała Leszczyńskiego (starosty radziejowskiego i wojewody brzeskokujawskiego) w Gołuchowie, gruntownie przebudowana w II połowie XIX w. przez Izabellę z Czartoryskich Działyńską. W przebudowanym zamku Izabella umieściła swoją kolekcję dzieł sztuki, przeznaczając go na ogólnodostępne muzeum, sama zaś zamieszkała w pobliskiej oficynie (dawnej gorzelni), tzw. pałacu Czartoryskich. W czasie wojny zbiory dzieł sztuki rozproszone, a zamek częściowo zdewastowany. Pani przewodnik oprowadzająca nas po zamku , ze szczegółami opowiadała o jego poszczególnych okresach. Zamek jest bardzo ciekawy i jest  w nim co oglądać. Od 1951 w zamku mieści się oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu z ekspozycją zabytkowych wnętrz i dzieł sztuki.

Wyjazd zorganizowała p. Kierownik GOPS w Rymaniu Aldona Więcek, której chyba wszyscy dziękujemy za sprawne przeprowadzenie wyjazdu. Bardzo sprawnie i bezpiecznie woził nas autokarem p. Piotr z firmy "Partner". Wiele widzieliśmy, ale czas wracać. Już czekamy na kolejny wyjazd.

Zdjęcia: Tadeusz Dach