Przypominam wiersz o jesieni, który tak pasuje do dnia dzisiejszego...

Jesień

Autor: Jolanta Dach

 Przyszła nie wiadomo kiedy i

nie wiadomo skąd.

Nieśmiało zapukała do drzwi kalendarza.

Jeszcze nostalgiczna i delikatna,

ptakom dała sygnał do zbiórki.

Pożegnały nas one smutnym klekotem i klangorem.

Jeszcze ciepłymi muśnięciami promyków słońca,

gładziła rumiane policzki owoców w sadach.

Złociła liście niektórych drzew,

podczas gdy inne bezlitośnie odzierała z szat.

Stały one roznegliżowane i rozpaczliwie

wyciągały ku niebu swe nagie ramiona.

Wysuszone, pstrokate listowie,

zawirowało w rytm walca i smutno zaszeleściło:

Już czas… Już czas… Już czas…

Strudzona i zziębnięta przycupnęła przy kominku,

a trzaskający ogień wspominający czar lata zamruczał”

Jeszcze będzie przepięknie!

Jeszcze będzie normalnie!