Członkowie Klubu Seniora "Pod Aniołami" pożegnali

na cmentarzu w Rymaniu swoją koleżankę Marię Szymańską.

Śmierć jest jednym z elementów życia, tylko dlaczego tak trudno się z nią pogodzić?

Takie chwile zmuszają nas do refleksji i wspomnień o tych, którzy odeszli.

,,Spieszmy  się kochać ludzi, tak szybko odchodzą…” pięknie pisał ks. Jan

Twardowski - jak  niezwykle ważne są te słowa...

Poniżej słowa „ostatniego pożegnania”, które w imieniu Klubu Seniora „Pod Aniołami”

odczytał na cmentarzu nasz kolega Włodzimierz, a napisała je Aldona Więcek.

„Szanowna Rodzino, Drodzy zebrani, krewni, znajomi, przyjaciele.

Spotkaliśmy się aby pożegnać Śp. Marylkę. Jej śmierć jest wielkim bólem dla Was 

wszystkich. Trudno zacząć, chociaż chciałoby się powiedzieć bardzo wiele, brakuje 

jednak słów- żadne z nich nie wyrażą i nie opiszą bólu jaki w nas pozostaje po jej stracie.

          Koleżanki i koledzy z Klubu Seniora „Pod Aniołami”, przybyliśmy tutaj,

 ponieważ chcemy w ten sposób oddać hołd naszej zmarłej, a także przypomnieć

 wszystkim dobroć i wielkoduszność Śp. Marylki. Seniorzy z klubu, dobrze znaliśmy 

Śp. Marysię. Przez wiele lat nasze drogi splatały się ze sobą. Marylko! Za wcześnie 

opuściłaś nasz klub, w którym zawsze było Cię pełno. Ty pomagałaś nam 

w przygotowaniach do Balów Seniora, dbałaś, żeby przy każdej naszej imprezie

 pachniało Twoje ciasto. Dla nas liczy się każda chwila, którą mogliśmy spędzić z Tobą. 

Są to chwile piękne i ciepłe. Wspominamy gdy razem wojażowaliśmy i poznawaliśmy

 piękny świat. Wycieczki krajowe i zagraniczne, wspólne spędzanie czasu. Marylko! 

Byłaś dla nas bardzo dobrą koleżanką, skromną ale zostawiasz swój ślad po sobie 

w każdym z naszych serc. Zawsze zjednywałaś sobie wszystkich wokół, zawsze dawałaś z siebie więcej niż musiałaś.

Byłaś niezastąpiona w rolach na scenie, kiedy odgrywałaś Kupca, czy razem gdy tańczyliśmy na scenie w różnych tańcach 

począwszy od Zorby, tańca węgierskiego, bawarskiego, poloneza. Lubiłaś też śpiew. W naszej pamięci pozostanie Twój śpiew. 

Śpiewanie kolęd w Twoim wykonaniu zawsze z nami pozostanie. Byłaś naszą wspaniałą cheerliderką… w naszym klubie

 żyłaś pełnią życia i cieszyłaś się każdym dniem i każdą chwilą. Otrzymaliśmy Twoje serce i każdy odczuł cząstkę 

Twego dobra. Twoja życzliwość i empatyczność już na zawsze pozostanie z nami i między nami.

Kochałaś ludzi, zawsze mogliśmy na  Ciebie liczyć. Nigdy nie narzekałaś. Nigdy nie zatrze się nam obraz Twoich pięknych, 

radosnych oczu, życiowej mądrości i zaradności i ludzkiej przyzwoitości.

Za wcześnie choroba zaczęła Cię odbierać rodzinie, bliskim i nam….z tym trudno wszystkim się pogodzić, ale Twoje odejście, 

choć ogromnie boli, niech będzie pocieszeniem, że nie musisz już walczyć z chorobą, nie cierpisz.

Teraz już jesteś w lepszym miejscu. Czekasz na nas z pozostałymi Seniorami, których przyszło nam już pożegnać: 

z Marianem, z Romkiem, Gustawem, z Irenką, z Asią, z Bronkiem, z Aleksym, z Władysławem…. Wiemy, 

że tam także tworzycie piękny Klub…

Na zawsze będziesz z nami i między nami w naszych sercach i wspomnieniach

Marylko: „Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.

Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić…

tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,

że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić”

Ks. J. Twardowski

Zapewne spotkamy się kiedyś wszyscy w zacnym Klubowym gronie… Do zobaczenia Marylko…